De opstelling van de NAVO, de VS en de EU in het conflict tussen Rusland en de Oekraïne houdt de wereld gevangen in het paradigma van kampen van goeden en slechten en ontneemt ons als mensheid de kans om blijvende vrede te creëren.
Niet de belangen van de natiestaat, of een verzameling daarvan, doch die van de planeet en de mensheid dienen leidend te zijn en daaraan zouden de belangen van individuele naties ondergeschikt moeten zijn.
In een tijd, waarin wij als mensheid een strijd voeren op leven en dood om er voor te zorgen dat we niet door klimaatverandering aan ons eigen succes en onze eigen hebzucht ten onder gaan, voert Rusland in Oekraïne oorlog en verspilt het kostbare hulpbronnen, omdat één man, Vladimir Poetin, vindt dat de Sovjet Unie weer in zijn oude luister moet worden hersteld en daarom zijn kernwapens heeft geactiveerd. Met dergelijke bedreigingen hebben we geen oorlog nodig om een einde aan de wereld en de mensheid te maken.
Laat mij duidelijk zijn. Ik ben tegen elke vorm van geweld en dus ook tegen deze oorlog. Dat betekent niet dat ik niet bereid ben om mijzelf te verdedigen als anderen agressie tegen mij of mijn dierbaren, of ons land zouden plegen en ons past als Westerse landen enige bescheidenheid, omdat wij jarenlang niet bereid waren om het grootste goed, onze vrijheid, de vrede en de democratie, te verdedigen. Als wij niet bereid waren om 2% van ons BNP uit te geven gedurende vele tientallen jaren aan defensie, hebben we zelf deze situatie mede veroorzaakt. Als je niet bereid bent je vrijheid te verdedigen ben je hem niet waard.
Nederland heeft in de loop der jaren een groot deel van haar defensiemateriaal verkocht, omdat we dachten het niet meer nodig te hebben. Denk aan het vliegdekschip Karel Doorman, of de 800 Leopardtanks. Hetzelfde geldt voor het jarenlang uitverkoop houden door de Overheid van nationale en strategische belangen aan andere overheden en bedrijven.
Voedselproductie en energievoorziening zijn strategische goederen. Die hebben we namelijk elke dag nodig. Dat betekent dat we die zaken zoveel mogelijk zelf moeten produceren. Wij zijn het 2e landbouw exportland ter wereld. Dus dat zou geen probleem moeten zijn. Het feit, dat we bedrijven als NUON hebben verkocht aan RWE, of Fokker destijds aan DASA zijn twee van de vele voorbeelden.
Inmiddels zijn we teveel afhankelijk geworden van landen die hun eigen politieke agenda hebben, hetgeen ons ertoe noopt om versneld van fossiele brandstoffen afscheid te nemen en zelf weer verantwoordelijkheid te nemen. Daartoe heeft de Rijksoverheid nieuwe plannen gepresenteerd om versneld de windmolencapaciteit op zee uit te breiden en de afhankelijkheid van fossiele brandstoffen af te bouwen.
Het had het NATO bondgenootschap gesierd als zij rekening zouden hebben gehouden met de zorg van de Russen dat zij omringd worden door landen die hen vijandig gezind zouden kunnen zijn, los van de vraag of die angst vanuit ons perspectief reëel is. Dat oordeel past ons niet en lost ook niets op. Als iemand zegt dat hij ergens angstig voor is, is dat een gegeven en moet je hem gerust stellen. Laten we de Russen niet verwarren met Vladimir Poetin en de mensen direct om hem heen. Weliswaar steunt een groot deel van de Russen hem, door de desinformatie, die wordt verspreid. Echter het soevereine recht van een volk om zelf haar bestemming te kiezen, dat er na de val van de Berlijnse muur toe heeft geleid, dat allerlei staten uit Oost Europa er voor kozen hun eigen weg te gaan en lid te worden van de EU heeft gezorgd voor een nieuwe politieke realiteit, die de afspraken tussen Roosevelt, Churchill en Stalin die in 1945 in Jalta werden gemaakt op losse schroeven heeft gezet.
Er is in de rijke landen weinig historisch besef als het gaat om de gevolgen van deze ontwikkeling en ook weinig bereidheid om in het kader internationale organisaties afspraken te maken, die niet alleen voor individuele landen of werelddelen werken, doch voor de hele mensheid en de planeet.
Het gaat vooral om individuele belangen van landen. Kijk naar hoe China in Afrika opereert, of in Griekenland. Zij legt infrastructuur aan, opereert die zelf om de delfstoffen uit die landen te halen en betaalt relatief weinig. In Griekenland koopt zij een complete haven op. Ons eigen ontwikkelingsbeleid zit vol met voorbeelden waarbij het geven van steun wordt gekoppeld aan de verplichting het geld in Nederland te besteden, of projecten door Nederlandse bedrijven te laten doen, zodat vooral wij er geld aan verdienen. Wij zijn het niveau van geef die man een vis, in plaats dat we hem leren vissen, nog steeds niet ontstegen.
Recent werd in de NRC een artikel gewijd aan een complex dat bij de Russen zou zijn ontstaan, omdat zij door de eeuwen heen door allerlei buitenlandse mogendheden zouden zijn aangevallen. dat begon bij Djengis Khan en recentelijk door Napoleon en de Wehrmacht in de Tweede Wereldoorlog. Het miskent de veerkracht van het Russische volk en zet hen ten onrechte weg als angstige mensen. Het demoniseert hen, omdat de keuzes van hun huidige leider niet deugen. Dan ben je als een hond die tegen de verkeerde boom staat te blaffen. Het is een ontkrachtende visie, die weliswaar duidelijk maakt waarom, dat zo zou zijn. Doch het is een visie en geen feit. Het is de mening van een journalist, die noch wetenschappelijk is onderzocht, noch door middel van interviews summier is gecheckt.
Feit is dat de wereld rond is en dat we dus allemaal door anderen omringd worden. Daarom zijn er in de loop der eeuwen invloedsferen ontstaan van politieke systemen die elkaar te vuur en te zwaard bevechten om het primaat, doch die een ding gemeen hebben. Zij hebben slechts het belang van een deel van de mensheid voor ogen en dus niet van de mensheid en de planeet.
Daarom stel ik nadrukkelijk het bestaansrecht van de natiestaat aan de orde. Zij heeft ons veel gebracht en daarom bestaat zij nog en we moeten naar een wereld, die werkt voor iedereen.
Waar behoefte aan is zijn leiders zoals Kennedy, of Dr. Martin Luther King, die mensen wisten te inspireren en achter een groter positief doel wisten te krijgen, als binnen 10 jaar een mens op de maan en dat one day black and white children would walk hand in hand.
Er is op dit moment geen externe fysieke dreiging, zoals van buitenaardse beschavingen die ons aanvallen, waardoor we weer a la minuut verenigd zouden worden en dus creëren we die dreiging zelf. De vraag is hoe creëren we een inspirerende visie voor de planeet en de mensheid of het universum in plaats van elkaar in de haren te vliegen. Hier ligt ook een taak voor de Verenigde Naties en haar Secretaris Generaal Antonio Guttierez. En de eerste vraag is wat kunnen wij, jij en ik doen? Want als iedereen persoonlijk in vrede is, is oorlog onmogelijk.
Ik beoefen elke dag transcendente meditatie. Wat doe jij?
https://theoptimist.nl/oproep-gezamenlijke-actie-om-oorlog-in-oekraine-te-beeindigen/
Ik bouw elke dag langere momenten in om het hoofd stil te zetten en het lichaam te ontspannen. Ik heb wat uitdagingen om elke dag transcendente meditatie te doen. Zonder epidemische innerlijke vrede is uiterlijke vrede onmogelijk. De mens is idd geneigd altijd naar buiten te kijken voor gevolg en oorzaak. Met de jaren leer je dat oplossingen extern zoeken niet werkt. Je ziet steeds meer hoe de wereld buiten je en het verhaal dat erover verteld wordt en je gevraagd wordt te geloven niet met elkaar overeenkomen. Ook het westerse paradigma dat je kritisch moet zijn en een mening moet hebben en die moet verkondigen en zelfs zieltjes moet winnen blijkt uiteindelijk niet zaligmakend. Het is de ideale manier om jezelf te slopen. Mss fijn om je ego op te pompen maar sociaal vaak erg vermoeiend. Ja het belang van het geheel moet voorop staan. Het vreemde is echter dat alles in de Westerse samenleving gericht is op het tegendeel. De hele cancel en sanctie cultuur is er het mss wel meest recente voorbeeld van. Als je een deel van de wereldbevolking uitsluit kun je er op wachten totdat die voor je neus staat. Zo werkt het niet. De wereld is all inclusive. Als je vasthoudt aan uitsluiten kun je wachten totdat je een keer hulp nodig hebt en er niemand meer is die je wil helpen. Natuurlijk is geweld nooit een oplossing maar iemand grijpt nooit zomaar naar dit soort extreme maatregelen. Het zou helpen als je je probeert te verplaatsen in de ander en echt te luisteren ook al ben je het er mss niet mee eens.